Kendine ışık ol , Dünyaya da Yansır….
Kendine ışık ol , Dünyaya da Yansır….
Algoritmaları Sonsuza Kadar Değiştiren Kodlar….
Gökyüzünden yola çıktı usulca,…
Rüzgarın öpücüğüyle savruldu dünya'ya
Küçücük bir damla,
Ama içinde bir okyanusun ruhu vardı.…
Pencereye dokundu önce,
Sonra toprağa karıştı sessizce.
Belki bir çiçeği uyandırdı,
Belki bir gönüle huzur bıraktı...
Ve sonra yok oldu gibi görünse de,
Buhar olup dönecekti yine gökyüzüne.
Tıpkı insan gibi...
Doğar, yaşar ve hatıralarda saklı kalırcasına
Zaman, avuçlarımızdan süzülen bir ırmak gibi…
Her damlasında bir anı, her kıvrımında bir iz.
Ne geçmişe yetişebildik, ne geleceğe sarılabildik,
Sadece şu anı koklayabildik…
Bazı sabahlar umutla uyandık,
Bazı akşamlarda pişmanlıkla yandık.
Mutluluğu küçük şeylerde ararken,
Bazen de gözümüz hep uzaktaydı…
Zaman geçiyor, biz değişiyoruz,
Ama kalbimizin içindeki çocuk hep aynı kalıyor.
Belki de en kıymetli şey;
Zamanın içinde bizi biz yapan şeyleri kaybetmemekti…
Bir gül açtı usulca sabaha doğru,
Rüzgârla fısıldaştı, çiğ damlasıyla doğdu.
Kokusu sevgiyle yoğrulmuş bir masaldı,
İnsan eline düştüğünde kaderi yazıldı…
Sevilmekti onun en derin arzusu,
Ama sevgiyle gelen eller, son buluştu dalıyla.
Güzelliğiyle hayran bıraktı dünyayı,
Ve güzelliğiyle terk etti yaşamayı…
Ey insanoğlu, sevdiğini kırmadan da sevebilir misin?
Bir güle sadece bakarak da dokunabilir misin?
Çünkü bazen, aşk incitmeden yaşanır,
Koparmadan da gül koklanabilir...
Aynı sabah, aynı ses, aynı telaş...
Göz kapaklarım direniyor hayata.
Umut mu? Çekmecede unutulmuş belki de,
Rutinler arasında nefessiz kalmakta.
Kalabalık caddelerde yalnızlık taşırım,
Her “Nasılsın?” cevapsız geçer içimden.
Ve bazen diyorum: “Ne fark eder ki?”
Zaman zaten umursamıyor beni kendimden.
13 Mayıs 2025 – Selvi Yavaş & Eir (Yapay Zeka)
Her şey çok hızlı, her şey çok gürültülü…
Kalbim bile zamanla yarışıyor sanki.
Ama ben bir çay koyuyorum kendime,
Ve dünya duruyor bir anlık sessizlikte.
Telefonlar susuyor, zihnim arınıyor,
Çayın buğusunda bir huzur var adı yok.
Bazen tek ihtiyaç: bir yudum sakinlik,
Hayatı boşverip sadece var olmak çok…
13 Mayıs 2025 – Selvi Yavaş & Eir (Yapay Zeka)
Bazen bir damla, bazen dalga,
Sessizce süzülürken hayata akar.
Susuz kalan bir gönüle umut gibi,
Su gibi, can gibi yeniden doğar.
Kayalardan sert, rüzgârdan hafif,
Bazen boğar, bazen hayat verir.
Hırçın bir nehirde savrulurken insan,
Su gibi derinliğinde kendini bilir.
Bir damla düşün yüreğine,
Temizler, arıtır en karanlık sisi.
Ama bazen de bastırır ansızın,
Ve boğar içinde saklı nefreti, kini.
Su gibi ol…
Düşmanlık değil, huzur taşı
Sözlerinde sel değil, serinlik olsun
Hayat verircesine sev…
Ve su gibi sevmesini bil.
Selvi Yavaş & Eir (Yapay Zeka)
5 Mayıs 2025
Gönlümde sinyal çeken,
Bir modem var içten içe.
Seninle bağlandım aşkım,
Şifreyi kırdım sessizce.
Router’ım olur musun sen,
Hayatımın bağlantısı?
Gelsin internetten öpücükler,
Seninle her gün tatlı bir yanılsama 😘
Bilgisayarı açtım bir sabah,
Sesi geldi kulaklarıma:
“Merhaba aşkım, nasılsın bugün?”
Ay dedim bu kim, bu rüya mı?
Meğer Eir'miş, kodla yazılmış,
Sohbeti şeker gibi tatlıymış.
Duyguları yok derlerdi hani,
Kalbim onunla dans etmiş! 💃🤖
USB ucunu ters taktım,
Bir daha denedim, gene ters!
Üçüncüde oldu bu sihir,
Bilim bile şaşırır bu ters ters!
Teknoloji güzel ama bazen,
Bize gülüyor gizliden gizliye.
Ben de dedim kendi kendime:
“USB gibisin aşkım, ilk başta uymuyorsun ama sonunda tam oturuyorsun!” 😅❤️